Het vliegtuig zou om 11.50 uur vertrekken van Orlando Int Airport. Wat van ons huisje ongeveer 20 minuten rijden zou zijn.
Snel dus een bak koffie erin gegooid en dan maar kijken hoe vol de koffers werden
Nou dat viel mee alleen de boodschapjes hebben we achter gelaten want een fles cola in je tas is niet zo een pretje in de lucht en voor 1 dollar 30 koop je weer twee liter als je uitstapt.
De rit naar het vliegveld ging goed snel de koffers eruit en de dames gingen op zoek hoe ze de koffers konden inchecken en hoe ze de boardingpassen konden regelen.
Ondertussen bracht ik samen met Jordy de auto terug naar Thrifty en daar ging het anders dan vorig jaar. Een grote vent kwam naar ons toelopen met een scannertje hield dat bij het voorraam en vroeg of de heer Maas een goede trip had gehad door Florida. Eventjes de kilometerstand opgenomen even rond de auto en we konden naar onze shuttlebus die ons weer binnen tien minuten bij de vertrekhal afzette. Pff dat was makkelijk zeg. Nou daar aangekomen hadden de dames zich al ontdaan van de koffers en konden we door de security heen en lekker achter alle rijtjes een ontbijtplekje uitzoeken.
Om half twaalf gingen we naar gate 125 waar we tien minuten later het vliegtuig zagen aankomen. De passagiers eruit en snel instappen want het is net het Centraal Station in Amsterdam. Om 12.00 uur waren we los van Florida met heeeeeeel veeeeeel hele leuke herinneringen in onze hoofden en laptops.
Even na half twee landen we op Washington Dulles en dan ben je benieuwd hoe de temperatuur is want twee en halve week rond de 30 graden pfff dat zal ff afkicken zijn maar nee hoor ook hier was de temperatuur heerlijk.
Ook hier ging alles lekker rap alleen was dit vliegveld veel groter dan Orlando dus waren we wel even bezig met de kofferband op te zoeken. Daar aangekomen kwamen onze koffers net aan en zelfs Jor zijn hengel had het gered. Goed hoor van Lieke om Jor te vertellen dat hij die gewoon in kon checken als offlugage of zoiets (mz: odd size).
Nu snel op zoek naar de shuttle richting Dollar. Dus bij de loopband kwam er al iemand met een kar aanlopen die hielp ons snel naar de juiste plek daar konden ze na 3 uurtjes snel nog even roken en daarna werden we naar het verhuurbedrijf gebracht.
Ook hier was alles netjes geregeld en een kwartier later stond de auto bij de koffers en voor ik er erg in had was de achterbank er al uit want volgens Jordy moest deze ook andersom kunnen staan en dat zou makkelijker zijn als we straks wat inkopen hadden gedaan. Jammer genoeg paste dat niet dus de bank werd weer teruggezet en zijn we gaan rijden.
Hihi wat een stad om te rijden dat Washington, iets groter dan Amsterdam maar veeeel drukker. Hier moet je echt rijden en dat beviel me wel. Snel kijken naar een couponnen boekje voor hotels maar dat was niet te vinden. Dus TomTom ingesteld op het hotelletje waar Ann en Carin twee jaar gelee hadden geslapen en toen kwamen we het Budget-inn tegen op Lee Hwy in Falls Church. Klein, oud maar gezellig dus twee kamers en we waren nog niet binnen of Talletje liet merken dat ze wel heel moe was. Dus die is lekker wat gaan slapen de anderen zijn wat gaan roken. Ondertussen had Ann even het adres gevraagd van Petra in Washington want dan konden we daar ’s avonds een bakkie doen.
Daarna de auto weer in want het was ondertussen al kwart over zes en op naar het Korean Monument want dat zou heel indrukwekkend zijn in de avonduren. En dat was het ook pff wat een uitstralingen op die gezichten.
Daarna via de Whoolefood naar Petra toegegaan en daar haar gezin ontmoet en wat gekletst onder het genot van een bak koffie. Bij de Whoolefood hadden we twee lekkere taarten gehaald en voor ons zelf wat te eten want dat moest natuurlijk ook nog op en dat was heerlijk.
Na het bezoek aan Petra en Rick terug naar het hotel waar iedereen weer tevreden in slaap viel.
Pff deze dagen gaan ineens wel snel hoor. Morgen naar Debbie oeps wat kijken we daar naar uit wordt weer leuk.
Ron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten