We waren gebleven bij de laatste dag in Baltimore. Deze dag hebben we in de ochtend lekker rustig aan gedaan om nog wat tijd te hebben bij Debbie en Steve. De jeugd kwam ook pas laat op gang vandaag want het waren lekkere bedden in huize Souleyrette. Ron en Ann hadden besloten dat vandaag de laatste uitslaapdag was voor we in het gekkenhuis van Philadelphia en New York zouden stappen.
Wat doe je dan als je naar de Amish people zou reizen en de tijd ontbreekt, juist: dan laat je de Amish naar jou toekomen. Er was een Dutch Market op onze route waar de Amish hun spulletjes verkopen en daar zijn we dus op af gegaan zodat we nog tijd met Debbie en Steve konden doorbrengen want dat was toch wel errrrug gezellig.
We hebben hier een brunch genomen, was wel een beetje raar idee om als start van de dag broodje beef/ham en dergelijke te gaan eten. Maar al gauw waren ook de verse fruit smoothies ontdekt en die werden in grote getalen genuttigd.
Op de parkeerplaats hebben we afscheid genomen en onze route ging north en die van Debbie en Steve south.
Op dat punt nog even gezwaaid naar elkaar en onze TomTom stond richting Philadelphia. Nou waren we de snelweg opgestuurd en iedereen wilde toch wel wat meer zien, dus gauw een alternatief gevonden en snel er weer vanaf zodat er onderweg weer lekker veel te bekijken viel. En ja hoor natuurlijk scoorden we een shoppingmall. De hemel moest voor Lieke nog open en de DSW viel op hier. Lieke wist niet wat ze zag, schoenen, schoenen, schoenen en nog meer schoenen. Alleen op het inkooplijstje staan laarzen die hier niet verkocht worden. Dus iedereen had nieuwe schoenen en voor extra korting een lidmaatschapje behalve onze schoenenkenner Lieke. Nog even door de Marshalls maar daar was niet veel van onze gading. Ron had ondertussen in de Home Depot een rooster voor ons verwarmingssysteem gescoord. Hup wat verfrissing ingeladen en verder richting Philly. Nou dat werd natuurlijk weer even zoeken want Ron weet nooit precies wanneer je nou van TomTom links of rechtsaf moet gaan, was dus weer iets te laat en we zaten in een wijk waar we absoluut niet wilden stoppen. Gelukkig kwam dat allemaal goed en zaten we op de goede route. Al snel zagen we de skyline van Philly. Helaas vlakbij het hotel is het een enorme wirwar van weggetjes, ging Ron weer net even te laat naar rechts en konden we niet anders dan de tolbrug over. $4 voor jan doedel om heen en weer te mogen. Terwijl we bijna bij het hotel waren. De meiden lagen natuurlijk weer dubbelgevouwen op de achterbank.
Even spannend of het hotel de kamers nu wel had vastgehouden, maar deze keer kwam dat goed hoewel ze helemaal vol zaten. Na de ohs en ahs, gauw op pad. Beneden de shuttle richting hard rock cafe genomen en daar hebben we wat gegeten. Helaas waren we nog niet genoeg voorzien van warme kleding en de temperatuur voelde niet echt lekker aan. We hadden de shuttle gespot en in plaats van teruglopen wat het plan was zijn we toch maar ingestapt om lekker te gaan pitten. Ann werd snachts rond een uur of 5 wakker met haar nachtkleding op schoot en heeft zich toen toch nog maar omgekleed omdat Ron haast geen dekens had. Was ik toch zomaar in slaap gevallen, ik had zelfs mijn bril nog op.
De volgende ochtend werden we op tijd wakker volgens plan en na een –hotel- ontbijtje, koffers weer gepakt, de auto in en weer naar de shuttle voor de sightseeing. Helaas was er een ander stel met veel haast dat voor ging dringen en zo stonden Ron en Ann nog buiten het busje terwijl de rest al lekker zat. Dus de oudjes zijn maar gaan lopen naar de plek waar de kids afgezet zouden worden. Dat was bij het visitorcenter waar de kaartjes voor de sightseeing bus gekocht werden. Ook gelijk een tour genomen met het rijtuig. We zijn toen op de bus gestapt en onze eerste stop was het oude gevangenisgebouw van Philly. Die zijn we gaan bekijken. Nou Al Capone zat er zeer warmpjes bij in vergelijking met de rest.
Hierna zijn we via het Rocky beeld, en de trap van het museum uit zijn films naar de busstop gelopen.
Het was erg druk want er was een aidswalk in Philly. De bus liet dus lekker op zich wachten. Krentenkakkers als wij Nederlanders dan zijn hebben we dan ook geen fooi gegeven omdat het zo vreselijk lang duurde. (ook de uitleg van de gids was niet je van het!). Nadat we de hele tour afgemaakt hadden zijn we een rijtuig op gaan zoeken. Die hadden we als snel gevonden en dit keer was het de beurt aan –arme- Jim om ons door de oude straatjes van historisch Philly te leiden.
De gids wist hier veel over te vertellen en we werden eigenlijk ook een beetje melig van haar (over) enthousiasme. –ja ja ze heeft fooi gekregen-.
Hierna was het tijd om wat te gaan eten en dat werd natuurlijk Rotten Ralph voor de befaamde Philly Cheesesteak.
De rekening hier was wel hoog, want warme chocomelk met slagroom wordt niet gerefilled. En die hadden we echt nodig voor onze verkleumde handen.
Daarna terug gesjokt naar het hotel om de auto weer op te pikken en de file in te duiken.
Op naar The Big Apple: New York. Oeps hier zijn de bruggen nog duurder dan in Philly, gelukkig nu wel goed geluisterd naar de TomTom. En rond half zeven arriveerden we daar bij het Harbour House. Recht tegenover Manhattan op Staten Island. Wat een uitzicht.
Besloten werd na het confisceren van de kamers, dat we de ferry naar Manhattan zouden nemen om op Times Square wat rond te wandelen. Iedereen wilde graag het lichtjesfestijn in het donker zien. Hurry up dus richting de veerpont. Helaas het was zondag en het schema was 1x per uur. Natuurlijk arriveerden we om 1 minuut over 9om de ferry weg te zien varen. Eerst maar wat eten dan en dan de ferry om 10 uur pakken. Nou dat werd beloond. Met de subway naar Times Square en dan je ogen uitkijken.
Wow (nog zachtjes uitgedrukt). Rond half twee waren we terug in het hotel en heel snel gingen de luiken dicht. De wekker staat morgen op half acht.
Groetjes, vakantiegangers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten